Paslanmaz çelik, demirin en az %10.5 krom içeren bir alaşımıdır. Demir ve kromun yanı sıra, paslanmaz çelik üretiminde özelliklerini artırmak için çeşitli diğer elementler de kullanılır. Paslanmaz çelikte kullanılan başlıca bileşenler şunlardır:
- Demir (Fe): Paslanmaz çelikte temel metal.
- Krom (Cr): Paslanma direnci sağlayan temel element. Çelik alaşımının paslanmaz çelik olarak sınıflandırılabilmesi için minimum %10.5 krom içermesi gerekmektedir.
- Karbon (C): Paslanmaz çelikte paslanma direncini korumak için karbon içeriği düşük tutulur. Genellikle %0.03 ila %0.08 arasında değişir.
- Nikel (Ni): Nikel, paslanmaz çeliğin paslanma direncini artırır ve dayanıklılığına katkıda bulunur. Nikel, paslanmaz çelik derecesine bağlı olarak değişen miktarlarda eklenir.
- Manganez (Mn): Manganez, paslanmaz çeliğin şekillenme yeteneğini ve dayanıklılığını artırır.
- Silikon (Si): Silikon, yüksek sıcaklıklarda oksidasyona ve ölçeklenmeye karşı direnci artırmak için eklenir.
- Molibden (Mo): Molibden, özellikle daha agresif ortamlarda korozyon direncini artırır. Genellikle östenitik ve dupleks paslanmaz çeliklerde bulunur.
- Azot (N): Azot, paslanmaz çeliğin mekanik özelliklerini artırmak için bazen eklenir.
- Bakır (Cu): Bakır, bazı paslanmaz çelik derecelerinde bulunabilir ve korozyon direncine ve dayanıklılığa katkıda bulunabilir.
- Titanyum (Ti): Titanyum, paslanmaz çeliğin yapısını stabilize etmek ve yüksek sıcaklıklarda zararlı fazların oluşumunu önlemek için kullanılır.
- Kükürt (S): Kükürt, çeliğin işlenebilirliğine olumsuz etki etmemek için genellikle düşük seviyelerde tutulur.
- Fosfor (P): Fosfor, korozyon direncine olumsuz etki etmemek için düşük seviyelerde tutulur.
Bu elementlerin belirli bir kombinasyonu ve oranı, paslanmaz çeliğin derecesini ve özelliklerini belirler. Paslanmaz çeliğin farklı dereceleri, belirli gereksinimlere uygun olarak ayarlanmış korozyon direnci, dayanıklılık ve diğer mekanik özellikler sunar.